De Groote Oorlog is voorbij. Het land ontwaakt uit een lange nachtmerrie, waarvan de omvang zelfs als wildste doemscenario niet voorstelbaar was. De overlevenden ervaren een dubbel gevoel: eerst en vooral de opluchting dat alles voorbij is, maar daarnaast ook de droefheid om de vele slachtoffers, om over het materiële maar te zwijgen. De herdenking kan beginnen.
In 2019 zal het 450 jaar geleden zijn dat Pieter Bruegel de Oude stierf. Dat zal niet ongemerkt voorbijgaan. Ook in 2018 was Bruegel al alomtegenwoordig. Eén van de hoogtepunten daarvan is de tentoonstelling Once in a Lifetime in het Kunsthistorisches Museum in Wenen. Ook online laat de expo sporen na.
Een interessante aanvulling bij het thema van dit OKV-nummer, De Groote Oorlog herdacht, is het boek van de Stichting Geo Verbanck dat recent verscheen. Auteur Anthony Demey behandelt alle oorlogsmonumenten van beeldhouwer Geo Verbanck (1881-1961).
Vlaams minister van Cultuur Sven Gatz erkende op 22 augustus 2018 de in het MAS bewaarde reeks van 54 miniatuurschilderingen over de meditatie op de mandala van Sarvavid Vairocana als Topstuk van de Vlaamse Gemeenschap.
In de Landcommanderij van Alden Biesen loopt een boeiende tentoonstelling over de geschiedenis en de culturele rijkdom van een Vlaamse provincie met diepe wortels die niet in de Nederlanden liggen.
Plaatselijke kunstenaar, kosmopolitisch verhaal. De Onze-Lieve-Vrouwekerk van Nieuwpoort herbergt een schilderij dat de tegenstelling tussen lokaal en globaal op de spits drijft.
In Lier gingen het Stedelijk Museum Wuyts-Van Campen en baron Caroly en het Timmermans-Opsomerhuis op in het nieuwe Stadsmuseum Lier. Daarvoor werd het neogotische kasteeltje aan de Florent Van Cauwenberghstraat aangepast dat in 1892 speciaal voor het eerste legaat, van de Antwerpse kunstverzamelaar Jacob Wuyts, was gebouwd.
Bij het bezoek deze zomer aan een tentoonstelling in het André Demedtshuis in Wielsbeke was het werk van Isabel Devos me sterk opgevallen. Het was fotografie met schilderkundige kwaliteiten. In het grote atelier dat ze deelt met haar partner in een voormalig schoolgebouw langs de Lindenlei in Gent, wordt me duidelijk waarrond haar werk eigenlijk draait.
